گفتار کودکان مبتلا به شکاف لب و کام :

بعضي از کودکان مبتلا به عارضه با شکاف کام مشکلاتي در صحبت کردن خواهند داشت چون هوا مي‌تواند در

 هنگام تلفظ بعضي از حروف از راه بيني فرار کند.

کام نرم داراي عضلاتي است که هنگام صحبت کردن به بالا و پايين حرکت مي‌کند و به اين ترتيب ميزان عبور هوا

 را از دهان و بيني کنترل مي‌کند.  در بعضي از اين بيماران به علت عدم کفايت و کارايي عضلات کام نرم و حلق،

 هوا مي‌تواند در هنگام تلفظ بعضي از حروف از راه بيني فرار کند در اين حالت صحبت کودک به صورت تودماغي

 شنيده مي‌شود.

گاهي پس از عمل ترميم شکاف کام نيز ممکن است مشکلات گفتاري براي بيمار وجود داشته باشد.  که از ابتدا

 بايد توسط آسيب‌شناسان گفتار و زبان تشخيص و تحت درمان قرار گيرد. 

  با توجه به عدم آشنايي كودك با متخصص گفتار درماني و محيط غريبه مركز درماني امكان اين كه كودك زير 5/3

 سال بتواند توليدات طبيعي گفتار خود را به نمايش بگذارد، بسيار كم است.  از اين رو والدين كودك- بخصوص مادر

 بايد يك شاهد خوب براي توليد صدا و گفتار كودك خود باشند و بتوانند اطلاعات مورد نياز گفتار درمانگر را به او

 منتقل كنند.

بنابراين بهترين زمان دريافت مشاوره وقتي است كه مادر حساسيت و انگيزه كافي را براي اين وظيفه به دست

آورده باشد.  ممكن است يك جلسه مشاوره فقط در حد ايجاد اين حساسيت و انگيزه عمل كند و مادر و كودك را

براي جلسات مفيد ديگر آماده سازد، در چنين جلسه‌اي با توجه به مرحله سني كودك، نوع حساسيت لازم به

مادر گوشزد مي‌شود.  در صورتي كه عمل جراحي اوليه ترميم كام كاملاً موفقيت‌آميز نباشد، ممكن است جراح

براي تعيين زمان اقدام بعدي، نياز به نتيجه بررسي وضعيت توليدات صوتي كودك، توسط گفتاردرمانگر داشته

باشد.  همچنين ممكن است مادر نسبت به تأخير رشد گفتار و زبان كودك خود مشكوك و دچار نگراني باشد. در

غير اين صورت، اولين ارزيابي گفتار كودك بهتر است با توجه به ميزان همكاري كودك از 3 تا 5/3 سالگي صورت

گيرد.  در اين مرحله ممكن است جراحي‌هاي تكميلي در ناحيه حلق براي بهبود گفتار كودك پيشنهاد شود.

در مراحل بعدي ممكن است، توصيه گفتار درمانگر استفاده از جلسات منظم گفتاردرماني در درمانگاهي كه نزديك

 محل سكونت كودك است، باشد.  اين جلسات به منظور آموزش شيوه و جايگاه توليد حروف گفتاري (همخوان‌ها)

 براي تلفظ بهتر و تشخيص اختلالات تلفظي كودك توسط خودش، تشكيل مي‌شود.

واكنش طبيعي در برابر بروز مسائل سخت و مهم عبور از چهار مرحله : "انكار، اضطراب، اندوه و واقع‌بيني" است.

در مرحله انكار فرد سعي مي‌كند به خود تلقين كند كه مشكل وجود ندارد، مثلاً در مورد شنوايي و گفتار كودك

ممكن است علائم اختلال نديده گرفته شود، والدين كودك ممكن است بگويند فرزند من نياز به ارزيابي شنوايي يا

 مشاوره گفتار درماني ندارد. در مرحله اضطراب ترس‌ها و نگراني‌ها بايستي از حد لازم ذهن فرد را مشغول مي‌كند،

در مرحله سوم فرد ممكن است با سرزنش خود و ديگران سؤال كند : "چرا من دچار اين مشكل شده‌ام؟"

در مرحله چهارم فرد مشكل را مي‌پذيرد و به جستجوي راه‌حل عاقلانه اقدام مي‌كند.  عبور از هر مرحله بسته به

شخصيت فرد ممكن است از چند ساعت تا چند سال طول بكشد.  اگر والدين احساس مي‌كنند در عبور از مراحل

فوق دچار مشكل و كندي هستند، ممكن است نياز به جلسه مشاوره روانشناسي داشته باشند.